De afgelopen jaren valt me steeds weer op dat als ik zeg naar het Zuiden te gaan, veel mensen meteen veronderstellen dat ik naar Egypte of Libanon vertrek. Immers ik als wereldburger ben toch het liefst buiten Nederland te vinden? Als ik dan antwoord, nee, ik ga naar Limburg, zie ik de wenkbrauwen omhoog gaan. Wat heb ik daar in hemelsnaam te zoeken? Hoezo, wat heb ik daar te zoeken? Waarom zou Libanon interessanter zijn dan Limburg?
En dan reageer ik trotser dan ik ooit had kunnen vermoeden. Zeker als ik allerlei clichés over me heen gestort krijg zoals, nou ja, Limburg is ook al bijna buitenland, dat taaltje van jullie is zonder ondertiteling niet te begrijpen en in jouw geliefde Roermond is het met die corrupte bestuurders net Palermo aan de Maas.